จะเปิดเทอมสุดแต่กลัวโดนบูลลี่​​​​​​​

[Tawanida]

จะเปิดเทอมสุดแท้แต่กลัวโดนบูลลี่
พวกเราเป็นผู้ที่ขาดความเชื่อมั่นในตนเองในเรื่องเค้าหน้ากับบุคลิกลักษณะน่ะจ้ะ แล้วตอนช่วงมัธยมเราไปเจอเหตุการณ์นึงที่มันทำให้เราขาดความเชื่อมั่นไปเลยจนตอนนี้ก็ยังมีความรู้สึกว่าไม่สามารถเรียกมันกลับมาได้
ตอนม.ต้นพวกเราก็มีความรู้สึกชอบแล้วก็รู้สึกพอใจในเพศผู้ชายคนนึงเราก็ให้เพื่อนของหวานเอาของขวัญไปให้เขาบ้างพวกเราไม่กล้าให้ต่อหน้าต่อตาด้วยเหตุว่ากลัวโดนไม่ยอมรับค่ะ55555555555 จนกระทั่งเพื่อนฝูงทดลองให้เราทักไปคุยกับเขาดูมั้ยถูกใจเขาขนาดนี้จะต้องทำอะไรซักอย่างบ้างเราก็โอเคลองทักไปคุยดังที่เพื่อนบอก
เขาก็ตอบเราจ้ะดีใจมากที่ตอบแต่เขาก็ยังไม่รู้จักว่าเราเป็นคนใดคุยไปเรื่อยลองถามว่าเขาชอบคนแบบไหนเขาบอกเขาถูกใจคนงาม
พวกเราก็โอเคอาจหมดสิทธิ์รวมทั้งพากเพียรตัดใจแต่ว่าก็ยังให้ขนมซื้อของให้เขาอยู่ด้วยเหตุว่าเขาก็ยังไม่เคยทราบว่าไอของเหล่านี้มาจากผู้ใดกัน
แต่สหายเขาน่าจะมีความคิดเห็นว่าเราฝากเพื่อนฝูงไปให้ก็เลยรู้ว่าของพวกนั้นมาจากเราเขาก็เริ่มล้อเลียนเรากับผู้ที่พวกเราถูกใจในช่วงเวลานั้นพวกเราตกใจมากมายดวงใจร่วงไปอยู่ตาตุ่มพอหันไปมองหน้าเขาคือเขาก็หน้าเสียเรายิ่งรู้สึกไม่ดีไปกันใหญ่แบบเขารู้สึกแย่ที่เราไปถูกใจเขาหรือไม่ถ้าหากเราสวยแบบที่เขาถูกใจสีหน้าเขาคงจะดีมากยิ่งกว่านี้
จากนั้นพวกเราก็เลิกทำทุกๆอย่างไม่จ่ายตลาดให้ไม่บากบั่นทักไปคุยเดินเลี่ยงหน้าสุดชีวิตเนื่องจากว่าไม่อยากทำให้เขาอึดอัดตอนเห็นเขาทำหน้าแบบนั้นพวกเราเสียใจมากๆเลยค่ะที่คนที่พวกเราชอบต้องมารู้สึกไม่ดีเพราะว่ามีคนแบบพวกเราไปถูกใจ
ต่อไปถูกใจคนไหนพวกเราก็ไม่ไปคุยกับเขาเลยจ้าไม่ทำอะไรที่แสดงออกว่าชอบหรือคนสนในตัวคนที่ถูกใจเลยไม่ต้องการให้มันเกิดเหตุการณ์แบบเดิมอีก
บางคราวมันก็แอบเสียดายที่มิได้เขาไปคุยทักทายหรือทำความรู้จักทั้งๆที่เราถูกใจเขามากขนาดนั้น
เลยต้องการให้เข้ามาแชร์การสร้างความมั่นใจในแบบของทุกคนอะจ้ะเผื่อพวกเราจะได้ตกตะกอนจากความเห็นจากทุกๆคนแล้วไปประยุกต์ จะได้ได้โอกาสมีคุยโวนได้คุยกับคนที่ชอบบ้าง5555555555


[url=https://storyserviceforyou.wordpress.com/]storyforyou[/url]